عملکرد و اجزای عملکرد ذرت در پاسخ به محدودیت مبدا

درک روابط بین مبدا و مقصد فیزیولوژیک در گیاه ذرت در مناطق عمده کشت این محصول از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این آزمایش در بهار و تابستان سال 1386 با هدف بررسی تاثیر محدودیت مبدا بر اندازه مقصد فیزیولوژیک ذرت هیبرید سینگل کراس ٧٠٤ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار صورت گرفت. تیمارهای زمان حذف برگ در چهار مرحله: میانه ابریشم دهی و با فواصل 10و 20 و 30 روز پس از میانه ابریشم دهی و تیمارهای شدت حذف برگ در سه تیمار بدون برگ زدایی، 50% و 100% برگ زدایی انجام گردید. نتایج نشان داد که تاخیر در ایجاد محدودیت در اندازه مبدا (برگ زدایی) با کاهش میانگین وزن هر دانه همراه است. بیشترین میانگین وزن هزار دانه (14/208 گرم) از تیمار برگ زدایی در میانه ابریشم دهی بدست آمد. برگ زدایی در میانه ابریشم دهی با کمترین افت عملکرد نسبت به شاهد همراه بود. افزایش شدت برگ زدایی باعث کاهش عملکرد دانه شد، اگرچه تاخیر در برگ زدایی تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه نداشت. چنین نتیجه گیری شد که ذرت هیبرید سینگل کراس ٧٠٤ نسبت به شدت کاهش اندازه مبدا (برگ زدایی) پس از میانه ابریشم دهی در مقایسه بازمان برگ زدایی حساس تر بود.